رهبری تراز پنج در میان رؤسای دانشکده های دانشگاه های جامع

هدف از پژوهش حاضر بررسی رهبری دانشگاهی تراز پنج در میان رؤسای دانشکده های دانشگاه های جامع شهر تهران است که از میان دانشگاه های جامع، با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه ای مرحله ای دو دانشگاه شهید بهشتی و تربیت مدرس بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس 13 رئیس دانشکده و 150 عضو هیات علمی از هر دو دانشگاه، مورد مطالعه قرار گرفته­اند. با توجه به روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و به منظور گرداوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه اول محقق ساخته جهت بررسی ویژگی های رهبری تراز پنج و پرسشنامه دوم، پرسشنامه استاندارد شده رهبری اثربخش دانشگاهی رمزدن جهت بررسی میزان اثربخشی رؤسای دانشگاهی بود. میزان پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرنباخ، به ترتیب 922/0 و 952/ 0 به دست آمد. داده های به دست آمده با بهره گیری از آمار توصیفی و استنباطی از جمله ضریب همبستگی پیرسون، t استودنت تک نمونه ای،t  استودنت گروه های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی عبارت است از: 1- رؤسای دانشکده ها دارای ویژگی های رهبران تراز پنج هستند. 2- رؤسای دانشکده ها از ویژگی های حرفه ای رهبران تراز پنج برخوردار نیستند. 3- بین ویژگی های شخصیتی و حرفه ای رؤسای تراز پنج دانشکده ها رابطه معناداری وجود دارد. 4- از نظر اعضای هیات علمی، رؤسای تراز پنج دانشکده ها در مقایسه با رؤسای غیر تراز پنج، رهبران اثربخش­تری هستند.